Bij het omslag

bij het omslag de illustrates die dit nummer sieren vonden we in een wat merkwaardige uitgave uit 1957 met in zekere zin een provinciaal karakter journal de bord de saint brendan d la recherche du paradis ze werd evident gepubliceerd uit liefde voor bretagne de bretonse kust de vissers die er hun werk doen en er was de schrij ver robert yves creston veel aan gelegen om duidelijk t e maken hoe sterk de relatie is tussen de reizen van de lerse heilige brennain en de franse kuststreek waaraan de schrijver zijn hart heeft verpand bijna tot zijn verdrie t constateerde creston in zijn boe k dat de heilige hem in geen enkel opzicht deed denken aan de heiligen die aan de vele bretonse kerkjes hun mooie namen hebben gegeven brandaan leefde lang voor de reisverhalen ontstonden die we in biegels anderland in de klas bespraken van 484 tot 578 hij werd 94 jaar en er zijn oo k in bretagne de nodige kerkjes naa r hem ge noemd bijvoorbeeld i n penthievre c6tes du nord en leon finistere geen geneeskrachtige bron gaf hi j zij n naam mais il avait autrechose terriblemen t original brendan c dtait un vrai marin creston wijst erop dat de handschriften waarover we beschikken in feite stuk voor stuk registraties zijn van orale varian ten van brandaans verhaal paul biegel is daar in anderland waarove r elders in dit nummer geschreven wordt eveneens vanuit gegaan al liggen de verdiensten van zijn verhaal zoals ook jan van der vegt constateerde ergens anders de kelten hebben zich lang verzet tegen het vastnagelen van woorden in schrift p 7 creston durfde het aan om de figuren ui t het verhaal te laten herleve n in wat hij beschouwde als een scheepsjournaal parafraserend uitbreidend zoekend naar de plaatsen waar hij brandaan vermoedde maakte creston twintig jaar 66t ti m severin een boek rond een boek fascinerend en spiritueel lyrisch zeer frans het boek bevat naast allerlei historische feitelijkheden foto afdrukken va n hand schriften en bouwvallen van oude kloosters getekende kaartjes over de excpansie van de lerse monniken crestons literaire verbeelding bestaande uit monologen in de ik vorm en beschouwingen van buiten af het is interessant om te zien hoe elk brandaan versie haar eigen literaire bronnen heeft d e franse steunt vooral op veel franse bronnen en daarover gaat ook de secundaire literatuur graphismes noemt creston de versieringen die wij in zijn boek aantroffen z e werden door hem ontleend aan middeleeuwse manuscripten uit de kloosters van kells armagh durro w e n lichfield wi j hadde n oo k kunne n putte n ui t de prachtige serie illustraties die in de editie van maartje draak is te vinden maar we bezweken toch mede omdat de andere tekeningen voor ieder bereikbaar zijn en deze niet voo r de bijna ruig e zwie r di e de wa t onbeholpen tekenaa r aa n de arabesken heeft gegeven wdm 84