De krant in de klas

Publicatie datum: 2002-01-01
Collectie: 05
Volume: 05
Nummer: 1
Pagina’s: 15-17
oe krant in de klas de krant in de klas ann bourgeois en jeanne kurvers de krant in de klas gaat deze keer over een waar gebeurd verhaal yvonne is een cursiste uit de groep van pascale poedts in mechelen yvonne komt uit venezuela haar man is belg ze waren voor elkaar gevallen toen hij in venezuela op vakantie was samen vertelden ze het volgende waar gebeurde verhaal over yvonne s aankomst in belgie op een koude winterdag de grote dag breekt vandaag aan ik vertrek ann bourgeois uit mechelen maakte daar ten naar het verre belgie de zon begint aan haar behoeve van beginnende lezers de volgende trage klim in de roosblauwe lucht vergeet tekst van zeker je warme jas niet want het vriest hier nu in belgie had mijn liefste gezegd ik frunnik mijn naam is ivanne aan de jas als ik door het kleine vliegtuig ik woon in een ver land raampje venezuela zie schitteren in de zon een land met veel zon het is een lange reis en veel gedachten tollen het is er altijd warm door mijn hoofd de gedachte aan hem mijn vandaag ga ik weg man is de mooiste ik vlieg naar belgie de pi oot zegt dat we gaan landen ik zie daar ga ik nu wonen bij mijn man alleen maar vaal grijs en het vliegtuig schudt pak je warme jas maar mee het vriest nu in een beetje ik ben in zaventem de zon is al belgie zegt mijn man lang weg het is al bijna donker dan voel ik zijn sterke armen om me heen en ik lach ik kijk door het kleine raam en ik droom weg vandaag voor de eerste keer kom doe je jas we landen maar dicht zegt hij bezorgd we stappen uit de zon is weg alles is grijs de trein in mechelen en verlaten het station we gaan met de trein naar mechelen ik kan mijn ogen niet geloven ik gil als ik stap uit de trein een kind en blijf maar roepen kijk kijk maar ik gil kijk dan toch de mensen staren me aan de mensen staren me aan en mijn man fronst ook mijn man kijkt raar zijn voorhoofd het slot houden we overigens nog even geheim en ook hier laten we nog even het slot weg ten behoeve van krant in de klas hebben we het verhaal langer gemaakt deels om voor beginnende lezers lastige wisselingen van tijd en plaats overzichtelijker te maken deels ook om wat meer leesstof te hebben wel hebben we geprobeerd het oorspronkelijke verhaal zoveel mogelijk recht te doen veel nieuwkomers zullen nog niet zo lang geleden dezelfde ervaring hebben gehad die ook yvonne had bij de introductie van een nieuwe tekst is het meestal verstandig eerst de voorkennis van de cursisten op te roepen bij dit verhaal lijkt ons dat toch een beetje zonde omdat de mooie plot van het verhaal dan wellicht weg is hier is het misschien aardiger om eerst het verhaal voor te lezen en pas achteraf na te praten over de eigen ervaringen van de cursisten veel onbekende woorden zullen er niet in het verhaal staan belgie dromen schitteren landen liefste staren en verbaasd komen in aanmerking misschien vandaag en gisteren het verhaal leent zich in elk geval heel erg goed om met de cursisten na te praten over hun eerste kennismaking met het nieuwe land veel cursisten zullen heel specifieke herinneringen hebben aan hun eerste confrontatie met een nieuw land een nieuwe cultuur of nieuwe gewoontes ongetwijfeld komen ook zij met verhalen schrijf ze op en stuur ze naar de redactie 15 wolkjes ik ben yvonne ik woon in een warm land maar niet lang meer want ik vertrek uit mijn warme land ik ga naar belgie daar woont mijn man ik wil bij hem zijn gisteren belde mijn man nog vergeet je warme jas niet zei hij het is koud hier in belgie het vriest vandaag is de grote dag vandaag ga ik op reis ik sta op het is nog vroeg maar de zon schijnt al ik kijk nog een keer in mijn koffer heb ik alles heb ik mijn paspoort heb ik mijn papieren heb ik de foto s heb ik mijn wanne jas ik maak de koffer dicht ik ga naar het vliegveld ik zit in het vliegtuig ik kijk door het raampje daar ligt mijn land het schittert in de zon ik denk aan mijn mooie land 16 ik denk ook aan mijn man straks zie ik hem weer ik droom van mijn man en van het nieuwe huis ik schrik wakker we gaan landen zegt de piloot maak de riemen vast ik kijk weer naar buiten ik zie alleen maar grijs de zon schijnt niet het is al bijna donker in mijn nieuwe land is het koud ik loop naar de hal daar wachten veel mensen ik voel twee armen om mij heen daar is mijn liefste ik lach ik voel me weer blij we gaan eerst nog met de trein na een half uur zijn we in mijn nieuwe stad doe je jas maar dicht zegt mijn man het is koud we lopen het station uit naar buiten wat is dat ik weet niet wat ik zie ik gil en roep kijk kijk kijk dan toch ik wijs met mijn vingers naar mijn mond de mensen staren me aan ook mijn man kijkt me verbaasd aan wat is er dan vraagt hij kijk dan zeg ik er komen wolkjes uit mijn mond 17