Gezamenlijk toneelschrijven

gezamenlijk toneelschrijve n ook voor gezamenlijke verantwoordelijkheid drs ria j l bos van de lezers van moer zal wel niet worden verondersteld dat het hen geen moer kan schelen wat hen te lezen wordt aangeboden daarom dit vrijmoedig commentaar op een ontijdige en overmoedige publicatie in het derde nummer van de eerste jaargang worden we uitgenodigd te lezen en zelfs te spelen het conterfeitsel van een niet nader aangeduide vierde kl a s v an e en hbs voor jongens zijde lings gewaarschuwd door deze merkwaardige onvolledigheid en bovendien door de begeleidende tekst van dr ten bcinke w a s het lezen van cel ibaat noch t ans een teleurstellende bezigheid ik kan niet begrijpen hoe de inleider kan spreken van doeltreffendh e id v an de teksten en de sc e ne opbouw en nog minder van de efficiency wa armee een modern k atholieke prob l em a tiek wordt getekend mijn conclusies luiden geheel anders voor de goede verstaander allereer st dit allicht ben ook ik van mening d at de leerl ingen vrij moeten zijn in het kiezen van hun them a e n censuur is vanzelfsprekend uit den boze ma ar tuss en het brede p a d va n het l aissez f aire en de smalle weg v an autoritaire gezagsuitoefening moet erg ens de ruimte l iggen voor een geleid groepsproces geke nmerkt door e e n n ondirectieve aan p ak m aar e venz eer door e en b ese f va n g ezamenlijke v er antwoorde l ijkh eid zowel voor de v orm als de inh oud der prestat i e en of v an een v erantwoord geleid groepsproces hier m ag worden gesproken betwijfel ik de v erwerking van het thema is b a naal klungelig en ondoordacht de ene g roviteit ove r treft de ander en wanneer het s tukje ge schreven zou zijn om weinig krit i sche lezers te shockeren zou het een g o ede kans op succe s m aken al s dit l aat s te nie t de bedoeling is geweest d an kan men het goedkope effectbej a g en de onnozele karaktertekening alleen maar afdoen me t onsmakelijk wat mij het meeste benauwt is dat dit probeersel tot stand is gekomen niet in een thera peutische situatie met halfgeschoolden maar met een kl a s jongelui die over een jaar verondersteld worden zelfstandig te kunnen gaan s tuderen en wa t te denken van de taakopvatting van een stagiaire die hieraan haar medewerking heeft verleend wat deze docente onder leiding verstaat is moeil ijk te vatt en had zij niet op zijn minst zich moeten afvragen hoe ze een benedenmaatse kijk op de werkelijkheid kon laten aanvu ll en door een wat meer genuanceerd denken e n spreken het hoort ook tot de taak van de neerlandicus bedacht te zijn op het inhoudelijk niveau van de taalpres tatie in deze taak i s zij schromel ijk tekort geschoten daar heeft het formele taa lniveau vanzelfsprekend mede onder geleden afgezien van de formele aspecten van groepswerk meen ik ernstige bedenkinge n 117 te moeten uiten tegen de wijze waarop de leiding van de groep in deze te kort is geschoten waarbij de goede smaak en de werkelijkheidszin het aller eerst hebben moeten ontgelden ik vrees dat de stagiaire het haar docente didactiek met deze prestatie niet gemakkelijk heeft gemaakt uit de publicatie van juist dit werkstukje durf ik namelijk niet te concluderen dat de docente voor didactiek haar op dracht alleen maar in formele zin opvat samen is niet hand in han d weerwoord door dana constandse als docente didactiek verklaar ik dat ik het niet bijster moeilijk heb gehad met deze stagiaire er zijn er velen die me meer zorg baren eigenwijze lesboeren in de dop bijvoorbeeld wie echter blijk geeft iets aan te durven wie open staat voor nieuwe ideeen en voor krit i ek geeft mij meer vreugde d a n l ast gezamenlijke verantwoordelijkheid jazeker maar ik voel het als mijn eerste verantwoordelijkheid het verantwoordelijkheidsgevoel bij anderen te ontwikke len ik weet niet hoe ik ze dat anders moet bijbrengen dan door ze in eerste instantie verantwoordelijk te laten zijn voor hun daden en niet te snel corrigerend op te treden alleen voortdurend klaar te staan met een liefst on zichtbaar vangnet dit principe geldt voor een hospitant die beslist niet hand in hand hoeft te blijven lopen maar wel ruimschoots gelegenheid moet krijgen te str uikelen als er nog hulp bij de hand is overigens is die hulp niet zozeer de didactiek docent als wel de leraar die als mentor optreedt hij i s ook degene die be paalt hoever een hospitant uit de hand m a g lopen het principe geldt ook voor leerlingen zeker als ze creatief bezig zijn 1 natuurlijk ben ik ook van mening dat de taalleraar zoals elke leraar be d ach t moet zijn op het inhoudelijk niveau van de t aalpres t atie alleen lijkt het me beter slechts bij hoge uitzondering in te grijpen tijdens een creatief proces creativiteit ontwikkelt zich immers het best in een sfeer van veiligheid en onafhankelijkheid veiligheid in die zin dat iedere eerlijke me ning door de anderen geaccepteerd wordt zodat het door niemand als een waagstuk wordt ervaren zichzelf te zijn onathankelijkheidindie zin dat niet ge rekend kan worden op bijsturen van buiten af zodat de deelnemers gaan be seffen dat zij zelf verantwoordelijk zijn voor het resultaat wie zich ongevraagd beoordeeld of bijgestuurd voelt reagee rt vaak met afweer 118