Het eeuwige ankerspel, vervolg

het algoritme ziet er dan als volgt uit input d of t 1 onmiddellijk na korte vocaal neen 2 1 ww in ovt ja 2 2 uitspraak bruikbaar bij 30 ott ook bruikbaar 311 stop gisteren in we tegen woordig neen neen 1 stop stop v schrijf te n de n schrijf te n de n schrijf tte n dde n 1 2 3 output 1 enkele spelling in on vermoede gezaaide gebaarde verwachte we ze verwachten vermoeden ott 2 enkele spelling in lachte n deden reden gebeurde gebonden vonden ovt 3 dubbele spelling in ik we verwachtte n baadde n ovt het spreekt vanzelf dat een beperkt algoritme zoals het pas voorgestelde veel minder functioneel is dan het erg ingewikkelde voor de eind t het kan ten hoogste dienen als een visualisering voor het feit dat er een dubbele voorwaarde vervuld moet zijn voordat na gespannen vocaal of consonant de d of t verdubbeld mag worden waar schijnlijk zal het dan ook meer diensten bewijzen bij de correctie van eenmaal geproduceerde fouten door de leerling dan bij die van zijn productieve schrijfproces 8 ter afronding bruikbaarheid van algoritme een vrij fundamentele vraag dan nog tot besluit zijn de voorgestelde algoritmes bruikbaar en zijn ze nuttig van theoretisch standpunt uit kunnen die vragen positief beantwoord worden algoritmes zijn nl in wezen alleen maar systematiseringen en visualiseringen van verzamelingen abstracte regels en van de interne ordening daarvan psy chologisch is dat belangrijk omdat daardoor de indruk 29 dat zo n verzameling in principe oneindig is en dus toch niet volledig te overzien wordt weggenomen iedereen vraagt zich bij het oplossen van een probleem wel eens of of wel alle gegevens mee in rekening zijn gebracht en hoe geringer de ervaring hoe groter de onzekerheid ook bij het spellen het lijkt me niet toevallig dat van peer z n algoritme voor het eerst is uitgetest in het beroepsonderwijs theoretisch lijken er dus zeker voordelen te zijn of in de praktijk van het onderwijs het algoritmisch denken i v m spelling ook een kans heeft is wat anders vooral leraren talen in het middelbaar onderwijs zijn van nature zelf geen probleemoplossers en over het algemeen staat het intuitieve denken bij hen een stuk hoger aangeschreven dan het probleem oplossen bovendien is de kans groot dat bij velen het gevoel voor historische kritiek zich ertegen gaat verzetten dat de oorspronkelijke regels van de vries en te winkel misschien wel gerespecteerd maar zeker niet gerepresenteerd zijn in het regelschema ten slotte zullen velen zich nog de vraag stellen of leerlingen met al wat spellingservaring achter de rug niet in de war zullen geraken met de verschillende regelsystemen die ze achtereenvolgens moeten leren gebruiken gegeven al die feiten deel ik wel van peer z n entoesiasme voor de theoretische haalbaarheid maar niet die voor de uitvoerbaarheid in de praktijk voorlopig blijven voor stellen zoals het bovenstaande eerder geschikt als discus siestof dan als praktisch uitvoerbaar project georges de schutter heibosstraat 7 9120 destelbergen noten 1 deze uitspraak steunt op het onderzoek van ondergetekende i v m norm en normgevoelens bij nederlandstaligen in belgie de nieuwe taalgids 73 1980 93 109 vooral p 98 2 ik meen dat te mogen afleiden uit mijn ervaring met het schriftelijk werk dat universiteitsstudenten nederlands lic germaanse filolo gie inleveren 3 w van peer het anker leert nooit zwemmen ook al ligt het in het water beschouwingen bij de spellingproblematiek in moer 1982 nr 2 2 15 30 4 karakteristiek is bv dat in het algoritme zelf fig 3 de tekens lx en 2x een aantal keren in een willekeurige volgorde komen te staan en ook t resp d of dt komen zonder enige regelmaat als output te voorschijn zo n patroon is uiteraard niet bevorderlijk voor het memoriseren 5 helemaal klopt dat ook alweer niet want de woorden grootte en breedte worden niet verantwoord en dus eigenlijk foutief voor speld ze moeten als uitzonderingen bij het algoritme onder 4 worden geleerd eventueel kan ook overwogen worden om ze gewoon bij de regel waarop ze een uitzondering vormen als zodanig te vermelden incorporeren via regels heeft voor zulke in de praktijk individuele woorden hoegenaamd geen zin 6 combinatie met tegenwoordig is eenduidiger nu hoeft niet noodzake lijk op het moment van spreken te slaan cf wat moesten we nu doen 7 de beslissingspunten zijn verkortingen van de eigenlijke vragen de betekenis ervan moet dus degelijk ingeoefend worden 8 dat lijkt mij over heel de lijn al het voornaamste praktische toe passingsgebied nl de 11 ervan bewust maken op welke plaats precies er wat fout is gelopen met de beslissingsprocedure 9 cf van peer 1982 p 13 31