Mijn schilt ende betrouwen

Publicatie datum: 1995-01-01
Collectie: 05
Volume: 05
Nummer: ?
Pagina’s: 40-41

Documenten

jacques de vroomen mijn schilt ende betrouwen het leek op zo n moderne communicatiesatelliet je ziet ze wel eens bij een heldere onbewolkte avondhemel geen vallende maar een wandelende ster mijn ouders wezen ze me soms aan een vi op weg naar engeland ik was zes jaar en de oorlog zou niet al te lang meer duren dat laatste is natuurlijk achteraf gepraat de schrik voor de vi zat er bij mijn vader en moeder goed in want die dingen haalden engelan d lang niet altijd o p de zondagse wandeling niet door de natuur want daar hielden mijn ouders niet van maar door het winkelcentrum van tilburg zag ik soms de reden voor hun schrik in een rij huizen ontbraken er plotse ling een paar daar was dan zo n vi op neergekomen toch een vallende en geen wandelende ster anders dan mijn ouders was ik echter nooit bang dat hitlers ge heime wapen op ons huis zou kunnen neerkomen ik koesterde een onwankelbaar vertrouwe n i n de afwerende mach t van d e eerbiedwaardige peerk e donder s 1 dat vertrouwe n wer d gevoed door aanhoudend gebed bij de dagelijkse blote knieen op het koude zeil voor het slapengaan hoorde ook een oproep aan de eerbiedwaardige peerk e om zij n sta d te behoeden voo r het gevaar van neerstortend e vl s w e baden i n het tilburgs tot hem dat verstond hij verreweg het beste de tekst was kort en krachtig heilig peerke douwtum nog een keerke douwtum mee geweld dattie komt int open veld als zesjarige stelde ik me voor dat op het moment waarop zo n vi aanstalten zou gaan maken op onze straat naar beneden t e storten peerke gewoon even een arm uit de hemel zou steken om het ding een stevig zetje te geven voor een beetje heilige een wissewasje de uitdrukking open veld begreep ik niet dacht bij die woor den altijd aan de veldstraat de veldstraat vormde de grens tus sen onze en de volgende parochie in die straat woonden een paar jongens die vonden dat ik hun territorium niet straffeloos kon be treden ze waren ouder dan ik en nogal sterk ee n wandelin g 40 door hun straat had me meer dan eens een rake klap bezorgd de laatste regel in het gebed tot peerke sprak me nogal aan ik vroeg mijn hemelse beschermer feitelijk ieder e dag om als hij zo n vi een duwtje gaf he m da n maa r metee n eve n richting veldstraat te duwen zou hun verdiende straf zijn peerke heeft dat nooit gedaan waaruit maar weer eens blijkt hoe heilig deze tilburgse weverszoon was 1 peerke donders i n beschaaf d latijn petru s donders wa s e n is ee n zeer gevierde tilburge r di e d e officiel e kerkelijk e eretite l eerbiedwaardig ha d ver worven omda t i n rom e ee n proce s aanhangi g wa s gemaak t voo r zij n heilig verklaring d e eenvoudig e tilburgse weverszoo n i s ee n jaar of tie n gelede n doo r de pau s officiee l zalig verklaard d e heiligverklarin g schie t nie t er g op wa t samenhangt me t de nederigheid va n deze zalige peerk e hield al tijdens zij n leve n niet va n aandach t ee n vlott e heiligverklaring waarvoo r n u eenmaa l ee n paa r spectaculaire wondere n nodi g zijn bevorde r j e me t zo n mentalitei t natuurlij k niet 41